E-nummers, blegh!

Dus ik was op een dag een lekker broodje met jam aan het eten. Super gezonde jam vond ik zelf. Zonder suiker, met stevia én bomvol chiazaadjes. Die zijn naast heel lekker ook nog eens heel gezond heb ik mij laten vertellen. Toen viel mijn oog in de ingrediëntenlijst op iets wat mij nog niet eerder was opgevallen een E-nummer.

Nu was ik tot nog toe helemaal niet zo gestrest over e-nummers. Veel e-nummers zijn ook gewoon natuurlijke producten. En kleurstoffen zijn niet goed voor je, dat weet iedereen. Dus nee, je mag geen blauw smurfenijs. En met pijn in mijn hart die roze lolly. Gelukkig eten we maar heel weinig snoep. Maar het bleef een beetje aan me knagen.

Ik vind dat wij redelijk gezond eten. De meeste dingen maak ik wel zelf en heel veel bewerkte producten eten we niet. Maar toch, die jam. En de smeerkaas, en de Gelderse worst. En de mayonaise, zelfs onze lievelingsfrites. Allemaal E-nummers. Dus ik besloot mezelf er eens in te verdiepen.

Eerst maar even een disclaimer. Ik ben absoluut geen expert op het gebied van voedingsleer of scheikunde. Alles wat ik schrijf is mijn eigen ervaring en mening. Ik ben ook maar een mens die probeert van alle informatie om mij heen het beste te maken. Doe ermee wat je wilt, misschien helpt het je. En misschien ook niet, even goede vrienden toch?

Zijn E-nummers veilig?

Wat is nou het probleem met die E-nummers? E-nummers zijn stoffen die door de de Europese autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) gecontroleerd zijn en veilig bevonden zijn. Maar, defineer veilig.. De EFSA geeft ook een maximum hoeveelheid aan wat gebruikt mag worden in een bepaald product. Dat betekent dus dat je er ook teveel van kan binnenkrijgen en dat het dan wel schadelijk voor je kan zijn. En hoe komt het dat sommige E-nummers die in de EU wel goedgekeurd zijn in andere landen afgekeurd zijn? Dat is toch vreemd.. blijkbaar is elk onderzoek weer een beetje anders. Ik kan me ook zo voorstellen dat elk mens weer een beetje anders reageert op verschillende stoffen. Daarnaast rijst de vraag wat er gebeurt wanneer je heel veel van een bepaald product eet, of verschillende E-nummers met elkaar mixt.
Iets anders wat ik mij afvraag is hoe goed deze stoffen getest zijn op langere termijn. Dus wat doet het met je als je elke dag voor 20 jaar bepaalde stoffen binnenkrijgt die je “normaal” niet zou binnenkrijgen? Het is een moeilijke kwestie.

Bijwerkingen van E-nummers

Zoals ik eerder opmerkte zijn lang niet alle E-nummer slecht, E330 is bijvoorbeeld citroenzuur. Maar voor diegene die even verder zoekt op internet dan de website van het Voedingscentrum vind toch een lange lijst aan alarmerende bijwerkingen. De meest zorgwekkende is natuurlijk dat ze kankerverwekkend zouden zijn.

Een van de meest bekende slechte e-nummers is mononatriumglutaminaat of smaakversterkers. Deze stof wordt in verband gebracht met depressie, desoriëntatie, oogbeschadigingen, vermoeidheid, hoofdpijnen en tast de zenuwbanen van de hersenen letterlijk aan door de “ik ben vol” boodschap uit te zetten.

Dan heb je nog de kunstmatige kleurstoffen die (door onderzoek aangetoond) hyperactiviteit bij kinderen veroorzaakt en de chromosoomverbindingen aantast.

En dat is nog maar het begin. Ugh..

Dit artikel van Jesse van der Velde over E-nummers is erg interessant, inclusief bronnen en onderzoeken. Als je dit gelezen hebt wil je nooit meer E-nummers eten.

Waarom zou je E-nummers eten?

Dus dan is voor mij de grote vraag: waarom zou je die vieze e-nummers eigenlijk eten?
Het antwoord is natuurlijk omdat voedselproducenten goed geld verdienen wanneer we dat doen. Dankzij e-nummers kunnen zij voor weinig geld een aantrekkelijk product op de markt zetten. Dus besteden ze miljoenen euro’s aan marketing om ervoor te zorgen dat wij méér en nog meer in ons winkelwagentje stoppen. Maar we hebben het natuurlijk helemaal niet nodig. Want verse producten zijn lekkerder én beter voor je. Maar, soms niet zo makkelijk.

Als je er over nadenkt, waarom zou je het risico nemen? De meesten van ons gaan toch ook niet lekker buiten rond lopen tijdens een onweersstorm. Waarom niet? Omdat er altijd het risico is dat je door de bliksem wordt geraakt, of dat er een dikke tak op je hoofd valt. Ook al is de kans dat je geraakt wordt door de bliksem maar gemiddeld 1 op 2 miljoen. Ik wil wedden dat de veiligheidsmarges bij het gebruik van E-nummers een stuk kleiner zijn.

Verborgen E-nummers

Maar, goed. Als je dan besloten hebt om minder of geen E-nummers te eten ben je er nog niet. Want het valt niet mee om er aan te ontkomen. Producenten doen er alles aan om de slechte stoffen te verbergen. Een goed voorbeeld hiervan is de Romige tomatensoep van Unox: ‘de allerlekkerste soep voor de hele familie’. Als ik zo op het eerste oog de ingrediënten lees gaan er nog geen alarmbellen af. Geen E-nummers lijkt het.. Ja natuurlijk verse soep is waarschijnlijk  beter voor je, maar soms is er voor gemak ook wat te zeggen.

MAAR, sneaky mensen van Unox hebben de E-nummers gewoon bij een andere naam genoemd. Gistextract is namelijk gewoon smaakversterker! Fijn, Unox. Lekkere soep voor de hele familie. Maar ondertussen stel ik mijn kleine zoontje van 1,5 wel bloot aan stoffen die in verband gebracht worden met oog beschadigingen en aantasting van het zenuwstelsel. En ik denk lekker gezond bezig te zijn met al die (duurzaam geteelde) tomaten op de verpakking en maar liefst 173 gram groente per kom.

Unox is echt niet de enige. Je wordt beetgenomen waar je bij staat.

Albert Heijn kan er ook wat van. Kaas flips met “natuurlijke” aroma’s. Ik dacht eerlijk waar dat dit wel goed zou moeten zitten. Niet dus, blijkt dat natuurlijke aroma’s ook een schuilnaam is voor smaakversterker. Het was ook te mooi om waar te zijn.. chips is nou eenmaal nooit gezond. Ook al noemen ze de aroma’s natuurlijk.

Dit is een foto van mijn boodschappen van de afgelopen week bij de AH. Zoals je ziet heb snel even ik een scheiding gemaakt tussen met E-nummers en zonder E-nummers.
Maar bij de kaasflips ging ik dus al de mist in. En die lekkere biologische aardbeien yoghurt? Daar zitten ook natuurlijke aroma’s in. Geen idee wat dan dan is, maar vast niet iets waar ze heel trots op zijn bij Arla. Ja en inderdaad, in de Cheese Strings zitten ook E-nummers, weliswaar citroenzuur maar toch.

In vlees zit ook véél E-nummers, zelfs in kaas en frites!

Gelukkig zijn wortels wel veilig..

Zoals je kunt zien valt het dus echt niet mee om E-nummers uit de weg te gaan en niet te eten. Zeker als je niet weet waar je naar moet kijken.

Koken zonder E-nummers, een nieuwe uitdaging!

Dus, ik besloot dat het tijd werd voor een nieuwe uitdaging. Ik wil kijken hoe makkelijk (of moeilijk) het is om helemaal zonder E-nummer te eten en te koken. Al mijn ervaringen deel ik graag met jullie via Kookles Thuis en Facebook. Dus als je ons wilt volgen Like dan de pagina en selecteer dan even in hetzelfde menu “meldingen ontvangen”, dan mis je geen updates. Ik heb er weer super veel zin in!

Heb jij ervaringen met koken zonder E-nummers of heb je ook een mening over dit alles? Ik vind het super leuk om van jullie te horen! Laat een berichtje achter onderaan dit artikel of reageer op Facebook. Samen leren we elke dag weer iets nieuws.